Հարցազրույց «Բարգավաճ Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Գևորգ Պետրոսյանի հետ

-Քրեական ենթամշակույթին վերաբերող նախագծի քննարկման ժամանակ Ձեր հայտնի արտահայտությունը «երեք տառից բաղկացած բառի դեմ պայքարելու» մասին ինչ-որ ազդեցության հետևա՞նք էր:

-Մարդիկ, որոնք չեն կարողանում ստվերել մեր քաղաքական ուժի հեղինակությունը, հակված են ինչ-որ արտահայտություններ ինչ-որ ձևով մեկնաբանել, ինչը բացարձակ այդպես չէ: Հիմա էլ ասում են, թե ԲՀԿ-ն պաշտպանում է գողականներին: ԲՀԿ-ն իշխանության գալուց այդպիսի առաքելություն չի ունեցել և չունի: Ես ասել եմ՝ այդ երևույթի հետ միասին իշխանությունը թող ուրիշ երեք տառանի, հիմա էլ ավելացնում եմ`չորս տառանի երևույթների դեմ էլ պայքարի: Իմ այս արտահայտությունը բավարա՞ր է գնահատելու համար, որ մենք դեմ ենք հանցավորությանը:

-«Իմ քայլը»-ից ասում են, որ Ձեր խոսքի մեջ թաքնված հայհոյանք կար:

-Ի՞նչ հայհոյանք: Նա, ով այդ երեք տառը իր իմացած բառն է համարում, նրան հարցրեք, թե ինչու է իրեն տուժող է համարում:

-Այնուամենայնիվ, այդ երեք տառով բառով ի՞նչ երևույթ էիք ակնարկում:

-Շատ բան եմ նկատի ունեցել, նաև այն, ինչ իրենք են նկատի ունեցել: Ուզում եք, որ ես կոնկրետ բա՞ռն ասեմ: Չեմ ասի: Ես նկատի եմ ունեցել շատ երեք տառեր և չորս տառեր: Հիշեք, թե Հենրիկ Իգիթյանը ԽՍՀՄ ժողպատգամավորների համագումարի ժամանակ Միխայիլ Գորբաչովին ինչ ասաց:

-Դուք Ձեր ելույթում հենց դա՞ նկատի ունեիք:

-Ես չեմ կրկնի, որովհետև հիմա էլ դրանից կկառչեն: Իգիթյանը դա ասել է, երբ քաղաքական զսպվածությունն ավելի խստորեն էր պահպանվում, իսկ այսօր ԱԺ նախագահ Արարատ Միրզոյանն ասում է «ձեր քուչի բիսեդկի ռազբորկան չէ»:

-ԱԺ նախագահը պարզապես զսպվածության կոչ արեց, և նույն տոնով հակադարձեց:

-Ինձ նույն տոնով կարող են հակադարձել մարդիկ, ում անցյալը թույլ է տալիս: Այդ ասողը մի անգամ գոնե պետք է քուչի բիսեդկում ռազբորկա արած լինի:

-Դա մեծ պատի՞վ է:

-Մեծ պատիվ չէ, դա անցյալ է, որն, օրինակ, ես ունեցել եմ: Ես չեմ ասում, թե դա է ճիշտ ապրելակերպը, բայց օբյեկտիվության սկզբունքը պետք է պահել: Օբյեկտիվ եղեք նաև իշխանական թևի առանձին պատգամավորների հայտարարությունների ու սպառնալիքների նկատմամբ: Եթե իրենք լինեն բարեպաշտության և բարեվարքության օրինակ, մենք իրավունք չունենք այդպիսին չլինելու:

-Դուք իշխանության նախաձեռնած սահմանադրական բարեփոխումների հանձնաժողովի կազմում եք: Գործող Սահմանադրության ո՞ր դրույթները կառաջարկեք փոխել:

-Բոլոր օրենքներն էլ մշտապես վերանայվելու, կատարելագործվելու կարիք ունեն, այդ թվում նաև երկրի հիմնական օրենքը, բայց Սահմանադրութան դեպքում պետք է հանրության դատին նախ փոփոխությունների հայեցակարգը հանձնել, քանի որ դրա հիմնական դրույթները հանրաքվեի միջոցով ընդունում և փոփոխում է ժողովուրդը: Ժողովուրդը պետք է հասկանա, թե ինչի համար է քվեարկելու:

-Արդարադատության նախարար Ռուստամ Բադասյանը հայտարարել է, որ նախ հայեցակարգը կներկայացվի,իսկ հանրաքվեն գուցե կազմակերպվի մինչև տարեվերջ:

-Ես էլ ասում եմ, որ այդ հայեցակարգը արդեն պետք է լիներ: Երբ այս ուժն իշխանության էր գալիս, ասում էր, որ առաջինը Սահմանադրությունը կփոխվի, որովհետև առկա սահմանադրական կարգավորումները խոչընդոտում են հասարակության առաջընթացին: Եթե իսկապես այս Սահմանադրությունը դուրեկան հագուստ չէ գործող իշխանության համար, պետք է արդեն հայեցակարգը ներկայացրած լինեին:

-Գուցե միասի՞ն մշակեք հայեցակարգը:

-Մեր խմբակցությունն այդ հանձնաժողովում ընդամենը ներկայացուցիչ ունի: Երբ հայեցակարգը տեսնենք, կքննարկենք ու կներկայացնենք մեր դիրքորոշումները: Օդում կարծիքներ են շրջանառվում, թե այդ փոփոխություններն արվում են Սահմանադրական դատարանը լուծարելու, անցանկալի անդամներից ազատվելու և ոչ թե հասարակական կյանքի կազմակերպման ավելի կենսունակ միջոցներ ներդնելու համար: Եթե դա է նպատակը, ուրեմն մենք դեմ ենք: Սահմանադրությունը պետք չէ փոխել անձանցից ազատվելու համար, անձանցից ազատվելու օրենքով նախատեսված հիմքերը բազմաթիվ են: Եթե կան այդ հիմքերը, թող ազատվեն, բայց եթե երկրի հիմնական օրենքը փոխում են կոնկրետ անձից ազատվելու համար, ուրեմն, իշխանությունը շատ տկար է:

-Այնուամենայնիվ, Ձեր կարծիքով ի՞նչը արժե փոխել գործող Սահմանադրության մեջ:

-Ես չեմ կարողանում ընկալել, որ խորհրդարանական վերահսկողություն իրականացնող երկրում ԱԺ-ն բաղկացած է իշխող խմբակցության բացարձակ մեծամասնությունից, և նույն ուժից է բաղկացած նաև կառավարությունը: Քաղաքական մշակույթի զարգացումը պահանջում է, որ օրենսդիր և գործադիր իշխանությունները հակակշիռներ ունենան:

-Բայց ուժերի այդ հարաբերակցությունն ընտրությունների արդյունքում է ձևավորվել:

-Հասկացանք, որ ընտրությունների արդյունքում է ձևավորվել, բայց եթե անգամ որևէ քաղաքական ուժ ստացել է ժողովրդի ձայների բացարձակ մեծամասնությունը և կառավարությունը միայնակ է ձևավորում, խորհրդարանական վերահսկողությունը ձախողվում է: Այդ դեպքում թող Սահմանադրության մեջ չգրվի, թե ԱԺ-ն մշտական հանձնաժողովների միջոցով վերահսկողություն է իրականացնում կառավարության գործունեության նկատմամբ: կառավարությունը չպետք է բաղկացած լինի մեկ քաղաքական ուժից, դա միայն մեկ քաղաքական ուժին ձայն տված ժողովրդի կառավարությունը չէ, այլ ամբողջ ժողովրդինը, նաև այն հատվածինը, որը ընտրությանը չի մասնակցել: