Ընդդիմադիրներին պաշտոններից զրկելու հարցը ԱԺ–ում կքննարկվի շուտով. Արթուր Հովհաննիսյան

հունիսի 30, 2022

Հարցազրույց՝ ԱԺ «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության պատգամավոր Արթուր Հովհաննիսյանի հետ: 

–«Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցությունը որոշել է ԱԺ փոխխոսնակ Իշխան Սաղաթելյանին և տնտեսական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Վահե Հակոբյանին պաշտոնազրկելու գործընթաց սկսել: Ինչո՞ւ, և դա ի՞նչ ընթացակարգ է ենթադրում:

–Հանրության աչքի առաջ է եղել այդ անձանց աշխատանքի ընթացքը: Ըստ էության, նրանք, նաև Արմեն Գևորգյանը՝ նույն «Հայաստան» խմբակցությունից, Դոնթի բանաձևով զբաղեցնում են շատ կարևոր հանձնաժողովների նախագահների և ԱԺ փոխնախագահի պաշտոնները: Դա ենթադրում է ադմինիստրատիվ, կազմակերպչական աշխատանք: Այսինքն, նիստեր գումարել, վարել, մի շարք այլ տեխնիկական և ադմինիստրատիվ աշխատանքներ, փաստաթղթերի, փորձագետների հետ աշխատել և այլն: Տնտեսական հանձնաժողովում նախագծերը շատ են, և այդ հանձնաժողովի կարևորությունն էլ ավելի է մեծանում: Փաստացի, այդ հանձնաժողովի նախագահի պաշտոնը զբաղեցնելուց հետո Վահե Հակոբյանը գրեթե չի իրականացրել իր լիազորություններից բխող պարտականությունները: Բացի դա, կան հիմնավորումներ, որ պարոն Հակոբյանը չի էլ տիրապետում այն գիտելիքին, որով պետք է համակարգի տնտեսական հարցերի հանձնաժողովը:

Իշխան Սաղաթելյանն էլ, հիշում եք, դժվարությամբ ընտրվեց ԱԺ փոխնախագահի պաշտոնում: Այդ ժամանակ ԱԺ-ի ձևավորման խնդիր ունեինք: Ընդդիմությունն, ըստ էության, փորձում էր ամեն ինչ անել, որ ԱԺ-ն ուշ ձևավորվի: «Քաղաքացիական պայմանագիր»–ն ապահովում էր անհրաժեշտ թվով ձայներ, բայց Իշխան Սաղաթելյանը մի քանի փորձից հետո միայն ընտրվեց: Նա էլ, ըստ էության, չի իրականացրել իր լիազորություններից բխող պարտականությունները, չի ներկայացել նիստերին։ Մենք չենք կարող թույլ տալ, որ ԱԺ աշխատանքները դրանից տուժեն, և դրա համար ենք որոշել Իշխան Սաղաթելյանին և Վահե Հակոբյանին պաշտոններից հեռացնելու գործընթաց սկսել: Ի՞նչ է դա ենթադրում: Պետք է հիշեցնեմ 7-րդ գումարման ԱԺ-ում Նաիրա Զոհրաբյանին՝ հանձնաժողովի նախագահի պաշտոնից հեռացնելու ընթացքը: Սա ենթադրում է ԱԺ որոշման նախագիծ՝ իր հիմնավորումներով: Բոլորը կարող են կարդալ հիմնավորումները և ավելի լավ պատկերացնել այս գործընթացն սկսելու մեր նպատակներն ու շարժառիթները: Այն կներկայացվի Աժ-ում, և փակ, գաղտնի քվեարկությամբ որոշում կկայացնի խորհրդարանը: 

–Տպավորություն է՝ ՔՊ-ն սպասում էր, տեսներ՝ վերադառնում են խորհրդարան ընդդիմադիր պատգամավորները, թե ոչ, որ այսպիսի որոշում կայացներ: 

–Ճիշտ է Ձեր դիտարկումը։ Մենք ոչ միայն հիմա, այլև նախորդիվ էլ հույս ունենք, որ ընդդիմադիրները կհասկանան իրերի իրական դրությունը, կհասկանան, որ չունեն հանրային աջակցություն, և նրանց մտացածին օրակարգը կդադարի, մարդիկ կվերադառնան ու իրենց պարտականությունները կկատարեն, ինչի համար վարձատրվում են, ծառայողական մեքենաներ են ստանում: Բայց նրանք չգնացին այդ ճանապարհով, ընդհակառակը, հայտարարում են, որ չկա Ազգային ժողով, մենք չենք վերադառնալու և այլն: Այլ բան չի մնում, քան ԱԺ աշխատանքը վերադարձնել բնականոն հուն, և այս մարդկանց հեռացնել իրենց պաշտոններից, որովհետև իրենք իրենց տեղում չեն: Նրանք չեն կատարում իրենց պարտականությունները, ավելին, ունակ էլ չեն այդ պարտականությունները կատարել: 

–Նախագծում նշվելո՞ւ է, որ չեն տիրապետում պաշտոնից բխող լիազորությունները կատարելու համար անհրաժեշտ ունակություններին:

–Նախագծում բոլոր դիտարկումները կնշվեն, և հանրությունն էլ հնարավորություն կունենա մանրամասն ծանոթանալու դրանց: 

–Իսկ եթե ընդդիմադիրները չվերադառնան խորհրդարան, որքանո՞վ է հավանական նրանց մանդատներից զրկելու գործընթացը: 

–Ես այս պահին չեմ կարող այդ հարցին կոնկրետ պատասխանել, կարող եմ միայն ասել, որ այդ մասով քննարկումներ կան: Դրանք շարունակվում են, բայց դեռ որոշում չկա: Մենք այս դեպքում գործ ունենք Սահմանադրության նորմի և ԱԺ կանոնակարգ օրենքի հետ, ըստ որի, երբ հատում են սահմանված բացակայությունների թիվը, այդ պատգամավորների անունները ներկայացվում են ԱԺ խորհրդում, և ԱԺ խորհուրդը որոշում է կայացնելու՝ նրանց մանդատներից զրկելու հարցով ՍԴ դիմե՞լ, թե՞ ոչ։ Այդտեղ նաև որոշակի իրավական դետալներ կան: Սա, ըստ էության, հետագա քննարկման հարց է, այդ քննարկումները հիմա տեղի են ունենում, և եթե որոշում կայացվի, մենք դրա մասին լրացուցիչ կտեղեկացնենք:

–Եթե Իշխան Սաղաթելյանն ու Վահե Հակոբյանը զրկվեն իրենց պաշտոններից, այդ պաշտոններն անցնում են իշխանությա՞նը: 

–Օրենքը սահմանում է ժամկետ։ Եթե մինչև այդ ժամկետը լրանալը ընդդիմությունը չի ներկայացնում այլ թեկնածուներ, ապա կարող են այդ պաշտոններն անցնել մեծամասնություն կազմող խմբակցությանը: Բայց այս պահին ես կարող եմ նախնական ասել, որ այդ պաշտոնները թափուր կմնան, որովհետև մեր նպատակը ոչ թե այդ պաշտոնները ընդդիմությունից խլելն է, այլ ԱԺ բնականոն աշխատանքը կանոնակարգելը: Այդ մարդկանցից մեկն ԱԺ-ում խանգարում է աշխատանքներին, իսկ մյուսը ԱԺ փոխնախագահի աթոռին նստած է խանգարում, որովհետև միայն նստած է, և ուրիշ ոչինչ: Այդ պաշտոնները թափուր կմնան, կրկնում եմ՝ մեր նպատակն այն չէ, որ մեր խմբակցության գործընկերները զբաղեցնեն այդ պաշտոնները: Հանձնաժողովի փոխնախագահի պաշտոնը զբաղեցնող մեր գործընկերները զուգահեռաբար կկատարեն նաև նախագահի պարտականությունները, որովհետև այլընտրանք չկա, աշխատանքները պետք է իրականացվեն, չեն կարող կանգ առնել: Մենք հանձնաժողովներից մեկում չենք ունենա նախագահ, որն, ըստ էության, իր գործողություններով խանգարում է հանձնաժողովի բնականոն աշխատանքներին: 

–Հարցն աշնա՞նն է քննարկվելու։ 

–Ոչ, շուտով։

–Իսկ ինչո՞ւ Թագուհի Թովմասյանին էլ չեք զրկում մարդու իրավունքների պաշտպանության և հանրային հարցերի հանձնաժողովի նախագահի պաշտոնից, նաև Թադևոս Ավետիսյանին, որը սոցիալական հարցերի մշտական հանձնաժողովի փոխնախագահն է: Հնարավո՞ր է առաջիկայում դա էլ անեք:  

–Ամեն ինչ հնարավոր է։ Այս պահին կայացվել է որոշում միայն 2 պատգամավորի վերաբերյալ։ 

–Իշխան Սաղաթելյանը խոսել է օգոստոսի 2-ից հետո վարչապետի իմպիչմենթի գործընթաց սկսել հնարավորության մասին․ հավանական համարո՞ւմ եք նման սցենարը։ 

–Ես միայն ժպիտով եմ վերաբերվում այդպիսի լուրերին:

–Բազմաթիվ լրատվամիջոցներ բոյկոտեցին վարչապետի ասուլիսը և հարցեր չուղարկեցին: Ձեր թիմում, որտեղ նաև լրագրողական անցյալով մարդիկ կան, քննարկվե՞լ է հարցը, թե ինչու են վարչապետի ասուլիսները դարձել փակ, առանց լրագրողների: Հնարավո՞ր է այս մասով հետագայում փոփոխություն արվի: 

–Այդ հարցը չի քննարկվել, որովհետև դա քննարկման առարկա չէ: Որևէ արտառոց բան ես չեմ տեսել: Վարչապետը մանրամասն խոսեց, թե ինչու է ընտրվել այդ ֆորմատը: Իհարկե, հնարավոր են նաև այլ ֆորմատով ասուլիսներ, բայց մենք պետք է հաշվի առնենք, որ մանավանդ այս ժամանակաշրջանում կարևոր են ասուլիսների հստակ ուղերձները, որակյալ բովանդակությունը: Այո, լրատվամիջոցների մի խումբ ունի դժգոհություններ, որոնք կարող են ընդունելի լինել՝ հաշվի առնելով, որ նրանք չեն սպասարկում որոշակի քաղաքական շրջանակների, անաչառ չեն: Նրանց դժգոհությունը, որ իրենց հարցերը միգուցե որոշակի փոփոխությունների են ենթարկվում, երբ, օրինակ, խմբավորվում են մի քանի նույնաբովանդակ հարցերի հետ, կամ մարդիկ մտահոգություն ունեն, որ մի բառ կարող է դուրս գալ, և սրությունը կորի, ես հասկանում եմ։ Ամեն դեպքում, չեմ կարծում, որ նման դեպք ունեցել ենք: Կան նաև մի խումբ այլ լրատվամիջոցներ, որոնք չակերտավոր լրատվամիջոցներ են, ես նրանց լրատվամիջոց չեմ համարում, և նրանք, ըստ էության, բոյկոտեցին: Ես սա նույնական եմ համարում որոշ քաղաքական շրջանակների գործողությունների հետ, որոնք էլի բոյկոտում են՝ ինչ հնարավոր է, որովհետև ոչինչ չեն կարողանում անել: Բոյկոտը ոչինչ չանելու լավագույն ձևն է: Այդ լրատվամիջոցները հետևում են իրենց ֆինանսավորողների և քաղաքական հայրերի գործողություններին, ես քաղաքական քայլ եմ համարում իբր լրատվականների այդ կոչը: Ուզում եմ չանդրադառնալ նրանց որպես լրատվամիջոցներ և հարցը վերլուծել՝ լրատվական տրամաբանությունից ելնելով:

Ասուլիսում բոլոր հնարավոր հարցերը հնչեցին: Վարչապետը շատ բաց տեքստով ուղիղ հանրության հետ խոսել է, չկա հարց, իմ կարծիքով, որը չի հնչել այդ ասուլիսի ընթացքում, կամ պատասխանը չի հնչել: Չկա հարց, որ եթե ասուլիսը լիներ այլ ֆորմատով, այդտեղ կարող էր հնչել, իսկ այստեղ չհնչեց: Հետևաբար, կարևորը բովանդակությունն է և արդյունքը: Բաց լինելու հետ նույնպես խնդիր չկա, վարչապետը կարող է նաև այլ ֆորմատով հանդես գալ, նա շրջում է գյուղերում բաց և ազատ: Այդ տեսանկյունից ազատ և ուղիղ շփման մասին մեղադրանքներ չեն կարող հնչել: Մեր քաղաքական թիմը նույնպես բաց ու ազատ լրատվականների հետ շփվում է, ասուլիսներ ենք տալիս, խոսում ենք, ցանկացած հանրային հնչեղություն ունեցող հարցի վերաբերյալ դիրքորոշումներ հայտնում ենք, ուղղորդումներ անում ենք մեր հանրության համար, և ես չեմ կարծում, որ կարելի է մեր հասցեին փակ լինելու մեղադրանք հնչեցնել: