-Նստաշրջանի ավարտին խորհրդարանական մեծամասնությունը քննարկման առարկա դարձրեց ատելության խոսքի դեմ պայքարելու հարցը: Ձեր կարծիքով՝ ինչի՞ց սկսվեց ատելության խոսքը Հայաստանում:
-Դժվար է ասել, թե ինչից սկսվեց, սակայն մեկ բան ակնհայտ է՝ սիրո և հանդուրժողականության հեղափոխությունից հետո տոտալ անհանդուժողականության, բովանդակային քննադատության դիմաց անձնական վիրավորանքների տեղատարափի առկայությունն օրինաչափ է դարձել:
Մանրամասն
-Տիկին Կարապետյան, դուք Ազգային ժողովի դահլիճում փորձեցիք հայերենի և նաև իրավունքի դասեր տալ Ձեր խորհրդարանական ընդդիմախոսներին, մասնավորապես՝ «Բարգավաճ Հայաստանի» գործընկերներին, սակայն կարծես չընկալվեց: Ծառուկյանը հայտարարեց, որ Պետրոսյան Գևորգին «հալալ է», քանի որ նա ներկայացնում է «հայ քրիստոնյա ազգին»: Հիասթափված չե՞ք:
-Մի ճշտում՝ ես հայոց լեզվի դաս չեմ տվել, այլ ասել եմ, որ նման դաս տալ փորձողը պետք է տարրական սխալներ չանի իր խոսքում։ Հիասթափված չեմ, քանի որ ակնկալիքներս բարձր չեն։ Գագիկ Ծառուկյանը կարող է հայտարարել, որ Պետրոսյան Գևորգին ոչ միայն «հալալ» է, այլև «զուլալ» է։ Դրանից քիչ բան կփոխվի։
ՄանրամասնԴիմիր պատգամավորին ամենակարճ ճանապարհով. գրիր նամակ նրա էլեկտրոնային հասցեին, ուղղիր քո հարցը, ներկայացրու քեզ հուզող խնդիրը, եթե դրա լուծումը պատագամավորի իրավասությունների շրջանակում է, կամ այդ մասին նա խոսել է նախընտրական շրջանում:
